ایستگاه آخر

ستاره ایی از آسمان رویاهایم دزدید

هر که آمد 

پر سفیدی از بال کبوتر آرزو هایم را دزدید

هر که آمد 

گوشه ایی از لب خندانم را زخم کرد

دیگر منتظر کسی نیستم 

فقط از سر خستگی در این ایستگاه آخر نشسته ام ...!